مدیر مسئول :

برف ، نقمتی برای شهروندان و نعمتی برای برخی از کارکنان شهرداری رشت

اختصاصی گیلانیان : حتما رییس شورای اسلامی شهر رشت به خاطر دارد آن زمان که ایشان در مقام یک مدیر شهرداری رشت بود ستاد بحران شهرداری در ایام برفی و طوفانی و غیره چه وظیفه ای داشتند.

از زمان اعلام وضعیت بحران تمام عوامل شهرداری از مقامان مافوق تا عوامل مادون با تمام امکانات موجود زمان به ترتیب در نواحی و مناطق و مرکز شهر رشت تجمع می کردند تا در صورت بروز بحران همه پای کار باشند و بدون غافلگیری بتوانند به رفع مشکل شهروندان اقدام نمایند .

با شروع بارش برف ماشین های سنگین شهرداری با بار شن و ماسه و خودروهای آتش نشانی همچنین دستور داشتند از سر شب تا صبح در خیابان های شهر تردد کنند تا مانع بسته شدن خیابان ها شوند .

لودر ها و گریدر ها مشغول برف روبی می شدند و به این قبیل ماشین آلات و همچنین نیروهای پیاده (پاکبانان) دستور می دادند مدخل کوچه ها و جلوی مغازه هایی مثل : نانوایی ، بقالی و غیره که مورد تردد و مراجعه عمومی است پاکسازی کنند تا شهروندان دچار مشکل نشوند .

بگذریم از این که کارگران فضای سبز علاوه بر کمک به پاکبانان تمام وقت مشغول تکانیدن گیاهان و درختچه ها و بازگشایی مسیرها با پارو و بیل مانع شکستن درخت ها و ایجاد سد معبر آنها می شدند و اگر درختی بر اثر برف و توفان سقوط می کرد بلافاصله در محل حادثه حاضر و رفع مشکل کنند .

متاسفانه امروزه با پیشرفت امور و توسعه و تجهیز شهرداری به انواع ماشین آلات و انبوه کارکنان و کارگران دیگر آن اهداف خدمتی را ندارند زیرا وقتی برف می بارد تنها جماعتی که خوشحال و خندان می شوند، رانندگان برف روب و لودر هستند چون برای برف روبی جلوی هر مغازه در مسیر اصلی شهر ابتدا بر سر حق الزحمه چانه می زنند بعد اقدام به برف روبی می کنند .

یا راننده لودری که مشغول باز کردن مسیر یک خیابان است (تل برف) را در مدخل کوچه می گذارد برایش مهم نیست ممکن است در این کوچه بیمار اورژانسی یا بیمار قلبی ساکن باشد و باید از این محل با خودرو تردد کند! برایش مهم نیست وقتی اهالی یک کوچه پر از برف با خواهش التماس لندوری را به کوچه می آورند تا مسیر ترددی برایشان باز کند نباید مدخل کوچه را با برف داخل خیابان بست و موجبات عذاب ساکنان را فراهم کرد ؟!

البته این روش خود یک نوع روش ناجوانمردانه نان درآوردن رانندگان لودر است که کوه برف را در مدخل کوچه انبار می کند بلکه ساکنان کوچه بر اثر استیصال برای پاکسازی دست به دامنش شوند و او هم به بهانه های رنگین شهروندان را سرکیسه نماید .

صد البته مدتی است این رسم ها در شهرداری نهادینه شده و این اداره به اصطلاح خدمت رسان به تنها چیزی پایبند نیست و توجه ندارد آرامش و آسایش شهروندان است که نویسنده برای تمام این ادعاها دلیل و شواهد متقن و زنده دارد در صورت نیاز رو نمایی خواهد کرد .

فقط انتظار می رود شهرداری از خود بپرسد : چرا نمی تواند بودجه مصوب سالانه خود را محقق کند ؟ آیا شهروندان فقیر و بیچاره هستند یا شهرداری رشت فقط شعار خدمت رسانی می دهد و عملا مشغول زجر دادن شهروندان است ؟!