اختصاصی گیلانیان : همه ما ضرب المثل رطب خورده منع رطب چون کند را شنیده ایم  این ضرب المثل برگرفته از یک اتفاق تاریخی در زمان پیامبر اکرم ^(ص) و نشانه ای است از تقوای پیامبر است که به حق نام اسوه الحسنه برازنده ایشان است.

موضوعی که باعث شد این ضرب المثل برای من تداعی شود نامه ای است که شهردار محترم و جوان کلان شهر رشت خطاب به ادارت دولتی و نهادهای خصوصی ارسال نموده است .

این نامه پیرو نامه ای است که آقای فریدونی شهردار قبلی در سال 90 با همین مضمون ارسال نمود و در آن به نهادها اطلاع داده شد که

" نصب داربست های فلزی جهت اطلاع رسانی در سطح شهر در مناسبت های خاص ملی، مذهبی، امور اجتماعی و فرهنگی به دلیل عدم مطلوبیت سازه ها و احتمال بروز خطرات جانی و مالی برای شهروندان و ایجاد مشکل برای شهرداری و با توجه به تعبیه تعدادی استند ثابت تبلیغاتی در نقاط مختلف سطح شهر؛ و بر اساس مجوز شورای اسلامی شهر ممنوع است و باید برای نصب در استندهای فوق الذکر از 20 روز قبل دریافت مجوز شود. "

با کلیت ماجرا هر شخص عاقل و علاقمند به زیبایی شهر موافق و همراه است اما سوال اینجاست که با مواردی که در نامه دو شهردار محترم ذکر شده است چگونه با گذشت یک سال از صدور نامه و یک ماه از صدور نامه دوم ، شهروندان رشتی هر روز به ویژه در روزهای گذشته شاهد نصب بنرهای تبلیغاتی ای که بوسیله شهرداری و شواری شهر نصب شده است ، هستند؟!

قطار شهری، پروژه پیاده روی خیابان علم الهدای، مراسم طشت گذاری با حمایت عضو محترم شورا اسلامی شهر و ...

موضوعاتی است که بنرهای تبلیغی آن با داربست فلزی در سطح شهر نصب شده اند !

سوال اینجاست : آیا این داربست ها مطلوبند؟! یا احتمال بروز خطر جانی و مالی برای شهروندان ندارند؟! یا استندهای  ثابت  تبلیغاتی سطح شهر تمام شده است؟!

به هر حال واضح است که نصب این بنرها در راستای اطلاع رسانی خدمات شهری است ، اما نباید شهرداری و شورای شهر از موقعیت حاکمیتی خود در شهر استفاده نمایند و دیگر نهادها ضرب المثل "دست ما کوتاه و خرما بر نخیل" را زمزمه کنند.

نکته دیگر که لازم است شهردار جوان و پرتلاش به آن دقت نماید این است که کلان شهر رشت (که جز در نام ، دیگر کلان نگری در آن کمتر دیده می شود)  با 50 استند تبلیغاتی چگونه می تواند جوابگوی سازمان ها ، نهادها و بخش خصوصی و خود شهرداری باشد ؟

لازم به ذکر است که این تعداد هم در اختیار روابط عمومی شهرداری (برای اطلاع رسانی فعالیت های فراوان شهرداری و شواری شهر) ، سازمان فرهنگی و هنری شهرداری (جهت تبلیغ فعالیت های فرهنگی خود) و خدمات شهری شهرداری (جهت اجاره به نهادهای خصوصی) قرار دارد؛ که به هیچ وجه برای یک کلانشهر و حتی یک شهر این تعداد کافی نبوده و نیست و برای ایجاد فضای تبلیغی و ترویج فرهنگ عمومی مناسب نیاز به ایجاد فضای جدید متناسب با شهر می باشد.

موضوع دیگری که باید به آن دقت کرد ایجاد فضاهای ثابت و دائمی تبلیغی برای ترویج پیامهای فرهنگی است.

در روزهای اخیر شاهد نصب بنرهایی به وسیله طناب در سطرح شهر با موضوع اخطارهای امنیتی "پلیس فتا" هستیم که این نیز جای سوال دارد حال اینکه مکان های تبلیغاتی و یا استندهای ثابت در سطح شهر تدارک دیده شده تا نهادهای عضو شورای فرهنگ عمومی و ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر ، ستاد ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ، نیروی انتظامی ، اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی و ... در طول سال پیام های ارشادی و تبلیغی خود به صورت مداوم و منظم از آن طریق به اطلاع مردم برسانند !

بنده به عنوان یک شهروند گیلانی وقتی در اعیاد و مناسبت های ملی و مذهبی در شهرهایی مانند تهران ، مشهد و ... حضور پیدا می کنم اولین چیزی که در میادین جلوه می کند نمادهای مناسب با ایام که با شیوه های جدید و با کمک از هنرمندان هنرهای تجسمی در سطح شهر نصب شده است؛ مواجه می شوم که علاوه بر زیبایی شهر، پیام زیبای مذهبی یا ملی را در مقابل چشم شهروندان قرار داده است .

متاسفانه

سازمان فرهنگی و ورزشی شهرداری رشت همان گونه که از نام آن مشخص است از فضای هنری دور شده و هنرمندان فراوان شهر رشت ارتباط مناسبی با شهرداری و سازمان های زیر مجموع آن ندارند و این سازمان و شهرداری تنها با استفاده از بنر و پوستر به کار های تبلیغی می پردازند.

با تمام موارد فوق امیدوارم شهردار متخصص و پرتلاش شهر رشت با استفاده از ظرفیت سازمان زیباسازی شهرداری و بکار گیری از توان هنرمندان فراوان گیلانی و مشورت با نهادهای مرتبط و صاحب نظران دلسوز ، برای تروج فرهنگ درست شهر نشینی ، اطلاع رسانی برنامه ها و زیباسازی شهر برنامه ای عاجل و کامل آماده و اجرا نمایند تا در کنار کارهای عمرانی و خدماتی خوبی که در سال های اخیر صورت گرفته و یا در حال انجام است ، این بخش هم شاهد تحول و رشد خوبی شود.