گیلانیان _ وزیر کشاورزی به اتفاق نمایندگان شهرستان رشت , استاندار ، رؤسای سازمان جهاد کشاورزی و سازمان چای و جمعی از کارشناسان کشاورزی وزارتی و استانی با حضرت ایت الله قربانی ، نماینده مقام معظم رهبری در گیلان و امام جمعه رشت دیدار کردند.
وزیر کشاورزی با ارائه گزارشی از وضعیت اراضی کشاورزی ، آب زراعی ، وضعیت کانال ها و میزان تولید محصولات کشاورزی در زمان حاضر و طرح و برنامه آینده کشاورزی گزارشی ارائه نمودند.
سپس حضرت آیت الله قربانی طی سخنانی گفت: از دولت آقای احمدی نژاد و همکاران فعالش که جناب عالی هم جزء فعال این دولت هستید تشکر می کنیم . تا زمانیکه این دولت اسقرار پیدا نکرده بود ، دولت های پیشین گویا دردهای ما را درک نمی کردند و یک کارهایی می کردند که واقعا برای ما دردناک بود که نمونه کامل ( بارز ) آن حذ ف سازمان چای در دولت های قبلی بود؛ یعنی این محصول گرانقدر که میلیون ها انسان از طریق آن ارتزاق می کنند بی پناه شده بودند و کشاورزان بیچاره نمی دانستند چه بکنند . چای مثل سیب زمینی نیست که انسان از دل خاک بیرون بیاورد و بشوید و بپزد و بخورد ، چای هزار و یک مسأله فنی دارد و باید با علم آن مسایل فنی را انجام داد. حذف سازمان چای یعنی نابودی این محصول بود .
نمونه دوم یادم می آید پیش یکی از رؤسای جمهور رفتم و از ایشان درخواست کردم درخواست کردم که اگر ده هزار هکتار زمین که جایش را هم تعیین کرده بودم، به ما بدهند ما به خود کفایی چائی برسیم . حرفی که به من زد این بود که ما چائی ما به درد بخورد نخواهیم داشت! این چائی هائی در بازار هست بدرد نمی خورد، چائی خوردنی نخواهیم داشت؛ شما می خواهید کمیت را ببرید. عرض کردم: راه دارد .
یعنی دولت های پیشین چشم به واردات دوخته بودند و معتقد بودند همه چیز را از خارج وارد نماییم . در حالیکه می توانیم برنج خوب ، فندق و غیره را خوب داشته باشیم. چطور اسرائیلی ها می توانند گردوی کذا و کذا تولید کنند ما نمی توانیم؟ این علم هست، ما از آن ها می گیریم و در این جا پیاده می کنیم چون برای این کار زمین های خوبی داریم.
لذا ما از دولت آقای احمدی نژاد و وزرایشان که جناب عالی هم از آن زمانی که وزیر نبودید ما از تشعشعات فکری شما، تفکر شما آشنائی داشتیم، این تحرکات بوجود آمد. ولی مشکلات خیلی زیاد است.
از جمله مشکلات این است که در وقت لازم به کشاورز وام بدهید. چند روز مانده به برداشت محصول وام داده را به طریقی سرهم می کنید و پرداخت می نمایید که در اصل بی فایده است و هدف تحقق پیدا نمی کند. لذا دولت باید بودجه لازم را برای بانک ها تعیین بکند و پیش از فوت وقت وام ها پرداخت شود تا فرصت کافی در جهت استفاده بهینه وام برای کشاورز وجود داشته باشد. حالا چه برنج، چه چائی، چه نوغان، چه زیتون و گردو و امثال این ها. این یک مسأله ای هست که شما باید مدیریت بکنید.
دوم ، این وام هایی که دولت می دهد قرار است برای کشاورزی چهار درصدی باشد، آیا واقعا این عملی می شود یا اینکه مجبور می شوند بر اثر نیاز همان صورت بیست درصد و غیره هست. این وضعیت به کشاورز لطمه می زند.
حال تصور کنید کمک کردید، ماشینیزه کردید، نهاده های کشاورزی دادید، کشاورز محصولش را برداشت کرد. در زمان عرضه محصولات کشاورزی شما از خارج وارد می کنید و این بیچاره برنجش روی دستش می ماند ، دیگران می آیند این محصول را به ثمن بخث می خرند و آن بیچاره ها مجبورند محصولشان را بفروشند و خریداران دانه درشت در این زمان به قیمت بالا می فروشند؛ برای کشاورز چیزی نمی ماند؛ این واردات را کنترل کردن خیلی مهم هست.
فراوری این محصولات خیلی مهم هست. کشاورز باید محصولاتش را فراوری بکند. فراوری را باید به کشاورز یاد داد . چطور می شود برنج ، چای و پیله و غیره را چگونه فراوری کرد.
شما یک مقداری قیمت پیله را بالا بردید، طبق گزارشات چهل درصد افزایش محصول داشتیم. ما در گذشته هشت هزار تن پیله داشتیم . امسال به 400 تا 500 تن رسید . چرا باید اینجور باشد؟ اگر شما کمک بکنید این محصول رشد تولید داشته باشد، چقدر اشتغال بوجود می آید؟ چقدر درآمد کشاورز افزایش پیدا می کند؟ اگر ما این کمک ها را به کشاورز بکنیم می دانید این هشت هزار تن پیله چقدر در زندگی کشاورز تأثیر گذار خواهد بود؟ طبق اطلاعی که من از ظرفیت تولید پیله گیلان دارم الآن چهارده هزار تن ظرفیت تولید در گیلان را پیش بینی می کنم. .
این کشاورز می خواهد یک تلمبار بسازد، ساختن یک تلمبار خودش مبالغی هزینه دارد، باید کشاورزی یک کمک هائی بکند این ها تلمبارشان را بسازند تا بتوانند در وقت عمل آوری تخم نوغان را در آن جا پرورش بدهند.
این ها از مسایلی هست که کشاورز نیاز دارد. بعد محصول کشاورز در وقتش خریدار نداشته باشد آن وقت محصولات کشاورزی خارجی بیاید جایش را بگیرد. حمایت های دولت می تواند موجبات دلگرمی کشاورز را فراهم نماید.
آقای وزیر! هر محصولی در هر کجا بدست نمی آید. مثلا: نوغان در محیط های گرم و سردی مثل اهواز و تبریز بدست نمی آید بلکه در یک محیط های مناسبی باید بوجود بیاید. چای هم مثل همین است و این استعداد زمین در همه جا فراهم نیست. سایر محصولات هم همینطور.
بنابراین باید زمین های مستعد تولید محصول کشاورزی باید شناسایی و حفاظت شود و نگذاریم در آن زمین ها استفاده های دیگری بشود. الآن بسیاری از مزارع کشاورزی ما در حال تبدیل به ساختمان سازی و تجاری است. ما اگر همین زمین های محدود کشاورزی را به امور دیگر تبدیل بکنیم آن وقت جایگزین کجا داریم؟ در کویر لوت که نمی توان کشاورزی کرد. این ها را شما باید کنترل بکنید.
زمانی که قاضی شرع بودم دیدم بعضی از کشاورزان و مالکان زمین های خود را رها کرده بودند. من ترسم از این بود که تولید پایین بیاید، لذا دستور دادم این قبیل زمین ها طبق ضوابطی به کشاورز داده شود تا به کشت و زرع بپردازند که هرگاه بعدها صاحبانشان آمدند یک جوری با آن ها توافق بکنیم. احکامش وجود دارد. یعنی این اعمال قدرت را بعنوان مصلحت امت انجام دادم.
الآن بسیاری از کشاورزان ما می گویند کشاورزی برای ما صرف نمی کند. کارگر روزی چهل هزار تومان. مگر این برنج چقدر درآمد دارد؟ وقتی ماشینیزه نباشد، امکانات نباشد، کارگر سنتی بخواهد این کار را انجام بدهد ، سی هزارتومان، پنجاه هزار تومان برای کشاورز صرف نمی کند. بخاطر همین موضوع زمین های خودشان را بایر کردند. یا در محلی کارگر وجود دارد، ولی محدود هستند و یا بی سواد و پیر هستند و قادر به کار نیستند، ولی هستند از جاهای دیگر از جمله بنگلادش و مازندران می آیند در این جا ها کار می کنند و برای آن ها صرف می کند ولی این ها کارگر اینچنینی ندارند و کشاورزی برایشان صرف نمی کند، زمین های خودشان را متروکه کرده اند.
من گفتم از دادگاه ها کمک بگیرید، کسانی که زمین هایشان را متروکه کرده اند کشاورزی بتواند اعمال نظر بکند و و زمین را به کسانی که توان کشاورزی دارند و یک حقی هم به او بدهد؛ زمین تولیدش از بین نرود.
بعضی از آفاتی متوجه محصولات کشاورزی هست که کشاورزی باید مراقبت بکند. ممکن است در بخش برنجکاری سم، زنبور تریکوگراما بدهند و یک مقداری جلوی خسارت را بگیرند ولی چند سال قبل در همین رودبار تولید زیتون یک افت عجیبی کرده بود و بعضی از محصولات دیگر. شما باید در این زمینه ها متخصصان و دانشمندانی داشته باشید که در این زمینه ها تحقیق و چاره یابی کنند.
قیمت خرید تضمینی محصولات کشاورزی با این تفاسیری که عرض شد خیلی خوانا نیست. شما همانطوری که با بالا بردن جزئی قیمت پیله اثرش را دیدید ، در مورد سایر محصولات هم عنایت بیشتری داشته باشید ، خوب است. متأسفانه یک عده هستند درد کشاورزان را نمی فهمند! شما می خواهید روستاها خالی از جمعیت شود؟ قبلا جمعیت روستائی 70 درصد و جمعیت شهری 30 درصد بود، الآن برعکس شده است؛ بگذارید مردم در روستاها بمانند.
آقای احمدی نژاد می گوید ما به مردم فلان مقدار زمین می دهیم که هم خانه داشته باشند و هم درخت و فلان برای همین هست. حالا این کار عملی بشود یا خیر و یا چه مقدار عملی هست، ولی کار کار خوبی هست.
ما باید کشاورز را در محیط روستا نگهداریم، کشاورزی را تقویت بکنیم و مردم به این زندگی امیدوار بشوند. اگر یک روزی ما را تحریم کلی کردند لا اقل نان و پنیری داشته باشیم. ما اگر تحریم کلی بشویم، برنج نداشته باشیم، چائی نداشته باشیم، امکانات نداشته باشیم مملکت منفجر می شود.
ما از شما که فرد دانشمندی هستید و در این رشته تخصص دارید و دلتان هم برای خدمت این امت می سوزد انتظار داریم یک تحول بوجود بیاورید. ان شاء الله موفق و مؤید باشید
منبع :سایت سفیر سبز
