گیلانیان : کهن خبرنگار گیلانی که چند ماهی دیگر 90 ساله می شود، معتقد است: خبرنگار می سوزد تا گرهی از کار بگشاید و گاه این شعله سوختن در جامعه راهبر می شود. فریدون نوزاد در گفت وگو با خبرگزاری ایرنا می گوید: همیشه خبرنگاری - از سال 1319 تا کنون - حرفه پرمشقتی بوده، اما خبرنگاران همواره نزد مردم زمان خویش محبوب هستند. وی اظهار کرد: خبرنگاران امروز آگاه تر و متخصص شده اند، اما هنوز هم بسیاری از مدیران این قشر را برنمی تابند. وی تصریح کرد: بعضی از اوقات مصالح کشور ایجاب می کند که خبرنگار همه چیز را بیان نکند، اما مدیران نیز با تعامل با این قشر می توانند گره گشای مشکلات مردم باشند. نوزاد از مدیران خواست خبرنگاران را فرصت تلقی کنند و با استفاده از آگاهی و ارتباط آنان با جامعه درصدد راهگشایی بیشتر برآیند. نوزاد چهره بالنده گیلانی است که به همراه دیگر مفاخر این کهن خطه غنی، زینت افزای محافل فرهنگی استان است. ششم بهمن 1301 در خانواده ای دهخدا در محله "درویش مخلص" رشت متولد شده است. وی در سال 1319 نخستین کارت خبرنگاری را دریافت کرد و همزمان پا به عرصه تئاتر استان نهاد، به طوری که نخستین کسی بود که کتاب "تاریخ تئاتر گیلان" را در سال 1329-1328 به قلم سرشت، سال 1355 به چاپ رسید و هم اینک نیز از کتاب های مرجع هنری است. نخستین کتاب وی، نمایشنامه "در راه مکه" یا "شهادت خواجه نظام الملک" بوده که در سال های 1323-1322 نوشته شده است. نوزاد می گوید: نامه های خان احمد خان گیلانی، تاریخ جراید و مجلات گیلان از آغاز تا عصر انقلاب و نقش احسان الله خان در جنبش جنگل از کتاب های اوست و ارزشمندترین آن ها "فرهنگ گیله گپ" می باشد. "گیله گپ" حاصل 45 سال تلاش اوست و با درج حدود شش هزار لغت مفرده گیلکی یک فرهنگ تمام عیار... اشتیاق به سیاست و امور اجتماعی نوزاد را به سمت شناخت رهبران نهضت ها سوق داد و این موضوع او را بر آن داشت تا مطالعه در رابطه با زندگی میرزا کوچک جنگلی را آغاز نماید. وی جزء نخستین افرادی بوده که در سال 1322 یا 1323 زمانی که استخوان های میرزا را در محله سلیمان داراب رشت به خاک سپردند، در آن مکان سخنرانی نموده است.