Saturday، 08 February 2025 | شنبه، 20 بهمن 1403
1 2

اختصاصی گیلانیان : به همت نیروی انتظامی و با تلاش عقیدتی سیاسی این نیرو در آستانه ماه محرم همایش بزرگ مداحان و پیرغلامان استان با حضور نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه رشت ، استاندار ، جمعی از مدیران اجرائی ، روحانیون و ائمه جماعات در محل نیروی انتظامی برگزار شد.

از ابتکارات این همایش ضمن مداحی نماینده دو نسل مداحان - جوانان و پیر غلامان - پخش کلیپی مستند مبنی بر انحرافات عزاداری در ایام محرم پخش شد که موجب تاسف و تاثر حاضران در همایش شد .

سردار ابراهیم قائد رحمتی ، فرمانده نیروی انتظامی طی سخنانی در خصوص حفظ نظم ، شعائر مذهبی و تدابیر امنیتی لازم برای حفظ جان عزاداران به هنگام حرکت هیئت ضمن توصیه های لازم از مداحان تقاضا کرد مانع بدعت گذاری در عزاداری شوند .

سپس رئیس عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی گیلان ضمن تقبیح انحرافات در عزاداری خواستار توجه ویژه مداحان به کیفیت اشعار نوحه و مراثی شدند .

آیت الله قربانی ، نماینده ولی فقیه و امام جمعه رشت  به عنوان سخنران اصلی ضمن تشریح فلسفه قیام امام حسین (ع) گفت : دیدگاههای مختلفی در خصوص عزاداری امام حسین (ع) وجود دارد که مطلقا منطقی نیست و زائیده افکار معلول مخالفان اسلام است.

وی با اشاره به نفوذ افکار یهودیت و مسیحیت مثل تبلیغ گریه برای امام حسین موجب بخشودگی گناه می شود و یا علم که به شکل صلیب است ، گفت : امام حسین برای این کشته نشده که هر جانی و عاصی و منحرفی در طول سال مرتکب انواع گناهان صغیره و کبیره شود و در محرم چند قطره اشک بریزد آمرزیده شود !

وی افزود : این دقیقا همان اعتقاد یهودیت است که چون خدا دید بندگانش گناهکار شدند در رحم مریم نفوذ کرد و به صورت حضرت عیسی به دنیا آمد تا توسط قدرت طلبان و سرمایه داران یهودیت به صلیب کشیده شود تا با کشتنش گناهان بندگان بخشیده شود.

آیت الله قربانی گفت : علم و کتلی که امروزه در هیئت های عزاداری از آن استفاده می کنند همان صلیبی است که به وسیله آن حضرت عیسی را به دار آویختند .

وی خطاب به مداحان گفت : روحانیون و مداحانی که امام حسین (ع) را در خور شانش معرفی می کنند در روز قیامت جایگاه ویژه ای دارند .

نماینده ولی فقیه در گیلان گفت : در صورت مومن و مسلمان بودن و مجری فرمان الهی بودند عزاداری مخلصانه کارهای مهمی انجام می دهد و گرنه صرف اطعام و عزاداری کذائی و دو قطره اشک ریختن گناه کسی پاک نمی شود زیرا طبق وعده الهی یک ذره عمل خیر و شر در نزد خداوند مورد محاسبه قرار می گیرد.

گزارش تکمیلی 

اَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الْرَّجیم . بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم . اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمین . وَالصَّلوهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنا اَبی الْقاسِم مُحَمَّد ؛ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ عَلی اَهْلَ بَیْتِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینِ اَلْهُداهِ الْمَهْدِیین وَ بَعْد قالَ الحسین (ع): اِنِّی لَم أَخرُج أَشِراً وَ لابَطراً وَ لامُفسِداً وَ لاظالِماً و اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِی امّه جدّی محمد (ص) أُرِیدُ أَن آمُر بِالمَعرُوفِ وَ أَنهی عَنِ المُنکَرِ

این جلسه جلسه بسیار با معنویت و پیامداری است و ما از نیروی انتظامی و نماینده ولی فقیه در این نیرو که این جلسه با شکوه را بوجود آوردند تشکر می کنیم. همه این برکات از جمهوری اسلامی هست که به رهبری امام و تبعیت امت پدید آمد که نیروی انتظامی دیروز حامی طاغوت بود و امروز سرباز امام حسین (ع) است.

فرصت آنقدر به من اجازه نمی دهد؛ ساعت 9 را اعلام می کند؛ بعضی از آقایان مداحان عزیز هم از راه دور و از شهرهای مختلف استان آمده اند. ولی در این فرصت کوتاه یک فهرستی می خواهم بگویم تفسیرش را ان شاءالله در ایام عاشورا روحانیین معظم و مداحان محترم و مسئولان عزیز بیشتر توضیح خواهند داد.

حادثه ای هزار و سیصد و اند سال قبل در یک منطقه ای به نام کربلا صورت گرفت، هفتاد و دو نفر در برابر 20 ،30 هزار نفر به مقاتله و جهاد و جنگ پرداختند؛ همه این هفتاد و چند نفر شهید شدند؛ سرهای شان را روی نیزه ها زدند و بعنوان تحفه و عامل پیروزی شهر به شهر گرداندند، پیش حاکم زورگو و خلافکار زمان یعنی یزید بردند و زن و بچه آن ها را هم بعنوان اسیر به فجیع ترین وضع از شهر و دیار عبور دادند و سپس به مدینه، موطن اصلی شان برگرداندند.

این حادثه یک حادثه بزرگی دردنیای اسلام بود. چرا؟ برای این که حسین یک آدم معمولی نبود؛ حسین فرزند پیغمبر بود. دختر زاده پیغمبر بود و مردم محبت های پیغمبر را نسبت به حسین در ایام حیاتش دیده بودند و پیام پیغمبر را نسیبت به او شنیده بودند. حسین منی و انا من حسین. از آن زمان چیزی نگذشته، زمانی رسید که این فرزند را سر بریدند؛ سرش را به نیزه کردند، اسب روی بدنش تازاندند.

کارهای غیر انسانی ای که انجام دادند در دنیای آن روز و امروز تفسیرهای مختلف را باعث شد و قیام های متعددی را در پی داشت، قیام های علویین و فرزندان امام حسن (ع) و زیدیه و بسیاری ازقیام ها، حتی انقلاب ما که نشات گرفته از این حادثه عظیم است.

تفسیرهای مختلف برای این حادثه عظیم کرده اند. بعضی ها با انحرافی مثل همین برنامه های عزاداری که بعضی ها انحرافی است – اشاره به کلیپ پخش شده - تفسیرها هم بعضی انحرافی است.

بعضی ها گفته اند مسئله سر حکومت بود، بنی امیه که در راس آنان یزید قرار داشت، می گفتند: ما باید حاکم باشیم و فرزندان پیغمبر، اهل بیت، می گفتند: ما محقّ و احقّ و اولی هستیم. ممثل این دو گروه یزید و حسین بودند و حسین چون آرمان پیغمبر را می خواست پیاده کند، جامعه در حال سکر اسلامی آن روز، فکر می کرد حسین اگر بیاید آزادی هایشان محدود می شود، خوش گذرانی های شان از بین می رود و بهره وری های شان از زندگی مادی کم می شود. لذا نخواستند چنین حکومتی در جامعه حاکم باشد.

اما طرفداران بنی امیه همه گونه آزادی ها را برای پیروان خودشان فراهم کردند و مردم هم نوعا اهل زندگی و خوشگذرانی هستند.

همین الان عده زیادی به رهبری و حزب الله و روحانیت اصیل و فرزندان راستین انقلاب اشکال می کنند، می گویند: این قدر سخت گیری نکنید، بگذارید آمریکا بیاید، بگذارید مردم راحت باشند، اهل زندگی باشند، خوش بگذرانند؛ حزب الله از بین می رود؟ برود. اسرائیل حاکم بر جامعه می شود؟ بشود. مصر با کودتای نظامی در اختیار غرب و اروپا قرار می گیرد؟ بگیرد. بی حجابی و بدحجابی و فحشا و منکر و شراب و غیره رواج پیدا می کند؟ بکند. آن ها را در قبر ما نمی گذارند، ما را هم در قبر آن ها نمی گذارند. بگذارید مردم راحت باشند.

دنیای اسلام با یک میلیارد و پانصد میلیون جمعیت توپ فوتبال آمریکا و اروپا و غرب شده و اسرائیل در پیروزی اش بر فلسطین و غلبه اش بر دنیای اسلام کمک می کنند. مسلمان ها، عربستان صعودی، قطر، ترکیه و غیره هم همین طور.

گفتند دو مدعی رهبری جامعه بر سر ریاست با هم تنازع کردند، لشکر حق کم بود و لشکر باطل قوی. فرزند پیغمبر و همراهان شان شهید کردند و پیروزی از آن بنی امیه شد. این دیگر برای امام حسین گریه ندارد؛ چرا گریه کنیم؟ الان بعضی ها این طرز تفکر را ارائه می دهند.

می گویند شیعیان و ایرانیان چرا مردم را دعوت به گریه برای امام حسین می کنند؟ خوب دو تا حاکم می خواستند هر کدام خود پیروز بشوند، پیروزی از آن یزید شد، حالا امام حسین هم بر سر ریاست کشته شد؛ نباید برای امام حسین هم گریه کرد.

بعضی از روشنفکران الان این حرف را می زنند و در نوشته های شان این مطالب را القا می کنند. چنانکه خواهیم گفت در کلمات امام حسین (ع) این طرز تفکر محکوم است. حسین برای ریاست حرکت نکرد. اِنِّی لَم أَخرُج أَشِراً وَ لابَطراً وَ لامُفسِداً وَ لاظالِماً و اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِی امّه جدّی محمد (ص). من برای خوشگذرانی حرکت نکردم، برای تفریح و ریاست حرکت نکردم، برای اصلاح امت جدم قیام کردم، امر به معروف و نهی ازمنکر کنم.

تفسیر دوم آن هم انحرافی است. همه غرق کناهیم یک حسین داریم. گناه زیاد کردیم، معصیت زیاد کردیم، برای نجات از این گناهانی که کرده ایم خداوند راهی برای ما گذاشته و آن هم گریه کردن برای مظلومی به نام امام حسین (ع) است. اَنَا قتیل العَبَره . من کشته اشک های شما هستم. من بکا او ابکا او تباکا وجبت له الجنه. واقعا امام حسین (ع) زن و بچه اش را در کربلا آورد، یارانش را به شهادت داد که یک عده عیاش ها، گنهکاران  بی شخصیت و بی هویت بیایند یک قطره اشک برای امام حسین (ع) بریزند و همه گناهان شان آمرزیده شود؟! مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ خَیْرًا یَرَهُ کجا رفت؟! مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ کجا رفت؟!

این طرز تفکر از مسیحیت به مسلمان ها منتقل شد. در آیین مسیحیت است که خدا دید مردم به خاطر گناه آدم معصیت کار شدند و گفتند ناخلف باشیم اگر ما راه پدر را ادامه ندهیم. آدم شجره منهیه را خورد و ما هم مثل او گرفتار هستیم.

خدا برای آن که مردم را از گناه نجات بدهد خود در رحم مریم قرار گرفت، تجسم پیدا کرد - عیسی را خدا می دانند - خدا آمد در رحم مریم قرار گرفت، به شکل آدم جلوه کرد تا پولداران و ریاست طلبان یهود او را به صلیب بکشند و او روی دار جان بدهد، گناهان مسیحیان و پیروان عیسی را از بین ببرد.

در نوشته های مسیحیان این مطلب کاملا دیده می شود و من در کتاب "نقش دین در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها" کاملا این مطلب را از کتاب های خودشان نقل کردم.

علم های ما هم شبیه صلیب های مسیحیت است. آن ها هم یک چنین عزاداری را برای حضرت عیسی (ع) دارند با همین علم های صلیب گونه.

خدا بیامرزد دکتر شریعتی را؛ در یکی ازکتاب هایش این بحث را باز کرد و در جلسات مسیحیت و عزاداری های سنت شان الان همین مسائل مطرح است. این طرز تفکر یک قسمتش مربوط به علاقه مردم به امام حسین (ع) است، یک قسمتش از آن ور آب، از مسیحیت آمده در این جا و یک قسمتش هم جهالت ها و نادانی ها و ناآگاهی ها، تحریف ها در جامعه اسلامی این ها را رواج داد که نمونه اش را در این فیلمی که نشان داده اند و ما امشب دیده ایم کاملا روشن شد.

من روانیم! مغزم خط خطی است، اما روانی امام حسین هستم! امام حسین آمد شما را روانی بکند؟!! مغزتان را خط خطی بکند؟ یا آمده شما را انسان ظلم ستیز مقاوم کند.

پیامبران برای چه آمدند؟ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ –حدید/25 - اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى – مائده/8 - برای جلوگیری از تجاوز و تعدی و اعمال قانون و مقدرات الهی؛ برای جلوگیری از خودکامگی ها و بوالهوسی ها و ظلم ها و معاصی و گناه. أَلَا وَ إِنَّ الدَّعِیَّ ابْنَ الدَّعِیِّ قَدْ رَکَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ بَیْنَ السَّلَّهِ وَ الذِّلَّهِ وَ هَیْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّهُ یَأْبَى اللَّهُ ذَلِکَ لَنَا وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ مِن اَنْ تُؤثَرَ طاعَهَ اللّئامِ عَلى مصارع الکرام.

تفسیر سوم این است انسان نباید ذلت بپذیرد. انسان نباید تماشاگر ظلم ظالمان باشد. انسان نباید ظالم به دیگران باشد. اسلام با مظلوم ماندن هم مخالف است که مقام معظم رهبری آیت الله العظمی، امام خامنه ای - حفظه الله - همیشه این فراز از سخنان شان در تلویزیون ارائه می شود. لاتُظلِمُون و لاتَظلِمُون. ممکن است من ظلم نکنم اما اگر ظلم جامعه را تحمل بکنم در ظلم با او شریکم. و لذا باید انسان مسلمان امر به معروف و نهی از منکر کند که دهه عاشورا دهه امر به معروف و نهی از منکر است.

بسیاری به ما می گوید شما چه کار دارید به حزب الله لبنان؟ چه کار دارید به سوریه؟ چه کار دارید به عراق؟ جه کار دارید به فلسطین مظلوم؟ ما سیب زمینی نیستیم که رگ نداشته باشیم. من سمع رجل ینادی یاللمسلمین و لم یجبه فلیس من المسلم'. اگر انسان مسلمانی صدای مظلومی را بشنود و به حمایت او بر نخیزد مسلمان نیست. حسین می خواهد جانشین محمد و علی باشد.

نمی شود مسلمان بماند مسلمان دیگر زیر ستم اسرائیل و مستکبران جهان استخوانش خرد شود، بگوید به من چه مربوط است.

ما سیزده آبان شور عظیم ملی را به عنوان مبارزه با استکبار ادامه می دهیم و راهپیمایی ها شرکت می کنیم و اعلام انزجار از دشمنان اسلام می کنیم وگرنه مسلمان نیستیم. مسلمان هم جاذبه باید داشته باشد، هم دافعه. فقط برای زندگی خور و خواب و خوشی خودمان نبایدتلاش بکنیم، باید برای دیگران هم.

فلذا امام حسین در یک مقطعی قرار گرفت دید اکثریت مردم در فکر زندگی هستند. فکر کرد اگر بماند تماشگر صحنه باشد رسالت نبوی و علوی را انجام نداده است. روی این جهت وظیفه خودش دانست که قیام کند و از روز اول می دانست شهید می شود؛ می دانست این سفر سفری است که خود و یارانش قطعه قطعه می شوند اما خواست یک درس به دنیا بدهد.

مردم دنیا! همه تان باید مواظب جوامع خودتان باشید. اگر آبرویی دارید، عزتی دارید، مکانتی دارید برای حفظ حق و عدالت و آزادی باید از جانتان بگذرید.

ابی عبدالله در روز عاشورا شعری را قرائت می کرد. این شعر مال ابی عبدالله نیست، شاعرش دیگری است اما ابی عبدالله این را زمزمه می کرد. ان کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوف خذینی . اگر دین پیغمبر اسلام جز به شهادت من و هفتاد و دو تن از یاران من باقی نمی ماند پس شمشیرها بیایید جان مرا بگیرید.

جان در راه خدا و اعلای کلمه حق ارزش ندارد. ابی عبدالله از روزی که حرکت می کرد این فلسفه را می دانست و در مکه سخنرانی کرد. حاجیان برای عرفه می رفتند امام حسین (ع) از مکه به سوی عراق حرکت کرد.

«خُطَّالْمَوْتُ عَلی وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقِلادَهِ عَلی جیدِ الفَتاهِ وَ ما أَوْلَهَنی إِلی أَسْلافی إِشْتِیاقَ یَعْقُوبَ إِلی یُوسُفَ». مرگ برای انسان های آزاده مانند گردنبند برای دخترکان زیباست. چقدر مشتاقم پیامبر را ببینم! چقدر مشتاقم علی را ببینم، برادرم را ببینم!

امام حسین می دانست این سفر سفر شهادت است. با علم به شهادت حرکت کرد. چون همه چیز برای سلامتی انسان و بودن انسان است اما انسان وجودش برای حکم خدا و قانون خدا و دستور خدا است. اگر امر دایر بشود حکم خدا و دستورش زیر پا بماند هزاران جان مانند حسین و ما و شما فدای اسلام.

مگر ما در انقلاب و هشت سال دفاع مقدس دویست و چهل هزار شهید ندادیم. اینهمه شهدا را برای چی دادیم؟ برای اسلام. برای بیداری اسلام. آگاهی مسلمانان. قیام ملت های مظلوم علیه استکبار. هیچ وقت آمریکا و غرب مثل الان ذلیل بود؟! این انقلاب ما این اثر را بخشید. قدر این انقلاب را باید بدانیم.

 بعضی ها فقط به 240 هزار شهید نگاه نکنند. دستاورد انقلاب و این جهاد را ببینند. تنها شهادت امام حسین (ع) را نگاه نکنند، دستاوردش را ببینند.

گاندی می گوید: می دانید من مبارزه با بریتانیای کبیبر را از که آموختم؟ از حسین، فرزند پیغمبر آموختم. او با یک عده معدود در برابر قدرت مطلقه زمانش ایستاد و توانست اسلام را از زیر یوق یک عده ستمگر و ظالم نجات بدهد.

این روزها یک فیلمی را من در تلویزیون دیدم که به مناسبت عاشورای ابی عبدالله الحسین پخش می شد. یک دانشمندی اهل آلمان شرقی مصاحبه ای کرد و در مصاحبه اش گفت: من کمونیست بودم با یک زن آفریقایی مسلمان ازدواج کردم و او به امام حسین و انقلابش عقیده داشت. کتابی راجع به فلسفه شهادت ابی عبدالله الحسین در اختیارم گذاشت و من آن کتاب را خواندم، دیدم انسان هایی مثل حسین (ع) روی کره زمین بوده و هستند که برای نجات انسان ها و اعلای کلمه آزادی و عدل از همه چیزشان گذشتند.

أَلا إِنَّ الدَّعِی بْنَ الدَّعِی قَدْ رَکَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ بَیْنَ السِّلَّهِ وَ الذِّلَّهِ وَ هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّهُ. فرومایه، پسر فرومایه مرا مخیر کرد یا تسلیم بشوم و یا کشته بشوم! من ذلت نمی پذیرم .

دیدم در این جهان افرادی هستند منطق شان هیهات من الذله هست و حاضرند در راه خدا کشته بشوند اما ذلت نپذیرند.

حزب الله لبنان چند هزار نفر است؟ مکتب حسین در آن ها این روح را دمید که در برابر اسرائیل، بزرگترین قدرت نظامی منطقه بایستد و ایستاد و توانست اسرائیل را ذلیل کند و ایران توانست در برابر امریکا و غرب بایستد و جمهوری اسلامی ایران را سی و چهار سال سر پا نگه دارد.

پس امام حسین تنها برای گریه ما و یا بخشش ما، شفاعت ما شهید نشده است. درست است اگر ما عارف به حقش باشیم؛ به وظایف مان عمل کنیم، نقطه ضعف هایی داشته باشیم امام حسین (ع) دست ما را می گیرد؛ شکی نیست اما برای این کشته نشد.

امام حسین (ع) یک درس به انسان های آزاده جهان داد.إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دینٌ وَ کُنْتُمْ لاتَخافُونَ الْمَعادَ فَکُونُوا أَحْرارًا فِی دُنیاکُم. اگر دین ندارید، اگر به معاد عقیده ندارید، اما در دنیا آزاده باشید. آزادی را با شهادت و با ایستادگی می شود بدست آورد وگرنه دشمنان آزادی را به ما نمی دهند.

ابی عبدالله الجسین در برابر آن همه دشمن هیهات من الذله فرمود و این درس را به ما داد. حالا ما در برابر آن همه آرمان بلند ابی عبدالله بیاییم به عنوان عزاداری امام حسین (ع) این شعرهای بی محتوی را بخوانیم!؟ بیاییم این سر و روی الوات ها از پسران و دختران را در عزاداری ابا عبدالله ببینیم؛ با این موسیقی های وجدآور که آدم را به رقص می آورد؟! ما عزاداری امام حسین (ع) را به این گونه برگزار کنیم؟

مداحان! روحانیان! مومنان! مسئولان! سپاه! بسیج! اطلاعات! نیروی امنیتی! مدیران مسئول کشور! مسئولان جامعه! امام حسین (ع) برای دین پیغمبر شهید شد، نباید بگذاریم قمه زنی ها بشود.

من در یک خبرگزاری خارجی دیدم: یک مردی قمه به سر بچه اش می زد؛ گفت: ببنید این شیعیان حتی به بچه های کوچک شان هم رحم نمی کنند. قمه به سر بچه های کوچک شان می زنند. بابا! این در دنیا برای ما آبرو نمی گذارد. تو خیال می کنی امام حسین (ع) این را از تو می خواهد؟

خوب؛ لباس سیاه پوشیدی، مانعی ندارد و لباس ماتم به او پوشاندی و حرکت دادی روز علی اصغر (ع) مانع ندارد. اما چنین کارهایی نکنید که دشمنان برای ما بخندند! ضد تبلیغ است. ما نباید کار ضد تبلیغ بکنیم. قمه بر سر خودمان بزنیم.

آقای استاندار یک ماجرایی را از سال 1356 یاد آورد. در لاهیجان دسته ای حرکت داده بودند، سر چهارراه بنده ایستادم یک سخنرانی کردم. گفتم: مسلمان ها! پیروان ابی عبدالله! به جای این که این قمه را به سر خودتان بزنید، خونتان را بریزید، قمه را تیز و آماده کنید تا به قلب دشمن بزنید، نه به سر خودتان بزنید.

آن روز این حرف ها برای جرم بود. اجازه این نوع صحبت را به ما نمی دادند. ما را ممنوع الکلام می کردند. ولی امروز خدا را شکر می کنیم نیروی انتظامی که دیروز جلوی ما را می گرفت امروز اولین جلسه عزاداری امام حسین (ع) را با این شکوه و با این معرفت برقرار کرد.

من پیشنهاد می کنم این برنامه این جا و این برنامه هایی که بعضی ها به نام اسلام در ایام محرم انجام می دهند با تلطیف از صدا و سیما پخش کنند، بگذارید مردم این ها را ببینند و بفهمند. فرمایشات مراجع تقلید را بشنوند؛ فرمایشات رهبر را بشنوند؛ کلمات امام حسین (ع) را بشنوند؛ عزاداری واقعی را که در بعضی جاها برگزار می شود ببینند و بفهمند این ها وَ إِنَّ الشَّیاطِینَ لَیُوحُونَ إِلی أَوْلِیائِهِمْ.

مداحان عزیز! شما مسئولیت عظیم دارید. بعضی جاها شما می روید که ما نمی توانیم بیاییم؛ شما پیام رسانان ابی عبدالله الحسین باید باشید. همان جا هدف ابی عبدالله را برای مردم عنوان کنید. با بدعت ها مبارزه کنید. با تحریف ها مبارزه کنید. فکر نکنید اگر مخالفت بکنید شما رادعوت نمی کنند . مگر کارهای ما فقط برای دنیا و پول است ؟ ما برای دلخوشی پیغمبر و ائمه و امام حسین علیهما السلام این وظیفه را انجام می دهیم.

مداحی، سینه زنی، دسته، روضه خوانی، سخنرانی همه این ها عبادت است. در عبادت قصد قربت شرط است. باید با قصد قربت این ها را انجام دهیم وگرنه خسره الدنیا و الآخره .

دو دوست هم قلم داشتم: یکی حجت الاسلام والمسلمین آشیخ رضا گلسرخی کاشانی و یکی حجت الاسلام و المسلمین استاد علی حجتی کرمانی. در مکتب اسلام این ها هر دو قلم می زدند و از دوستان ما بودند. خدا هر دو را رحمت کند، رفتند.

گلسرخی از دنیا رفت حجتی گفت: بعد از رحلت شبی او را خواب دیدم و ازش پرسیدم وضع و حالت چطور است؟ گفت: الحمدالله، حالم خوب است. گفتم: چه برای تو بدرد خورد؟ علم تو، کتاب تو، نوشته های تو، تبلیغات تو، سخنرانی های تو، چه؟ گفت: این ها بدرد من نخورد. چه چیز به درد تو خورد؟ گفت: امام حسین (ع) آمد سفارش مرا به فرشته های نکیر و منکر داد و گفت: این روضه خوان ما ست، مداح ماست، ارادتمند ماست!!

مداحان! امام حسین باید عمل ما را ببپذیرد و این در صورتی است که ما حسینی رفتار کنیم نه مداحی های رقاصی. من رقاصم، رقاصم! تو غلط می کنی که رقاصی. رقاص که مداح امام حسین (ع) نیست. عیب نیست؟!

گفت: از خواب که بیدار شدم خدمت مرحوم فلسفی، سلطان المتکلمین رفتم و ماجرای خوابم را برایش گفتم. گفت: یک روضه هفتگی را در خانه ات بگذار، مجلس اولت را هم من شرکت می کنم و به 150 نفر هم غذا بده، پولش را هم من می دهم چرا که روضه امام حسین (ع) و احیای عزای ابی عبدالله وسیله نجات همه ما است. گفت این کار را کردم و اقای فلسفی آمد سخنرانی کرد و ما را توصیه کرد به حفظ مداحی و روضه خوانی ابا عبدالله الحسین (ع).

محرم پاورچین پاورچین دارد می آید. مسجدها باید پر رونق باشد. گویندگان برای رضای خدا بروند سخنرانی کنند و مردم را با فلسفه شهادت ابی عبدالله آشنا کنند و کسانی که هیئت راه می اندازندوظیفه شرعی انان را به آنان بگویند. مداحان محترم هم همین کار را کنند و نیروی انتظامی و نیروهای نظام جمهوری اسلامی باید جلوی کارهای خلاف را هم بگیرند.

درست است که همه ما غرق گناهیم یک حسین داریم اما به شرطها و شروطها؛ معرفت و فلسفه شهادت ابی عبدالله و قیام آن حضرت و اثری که به  این انقلاب بخشید آگاه باشیم.

الان در دنیا کدام کشور در برابر استعمار ایستاده است؟ عربستان، قطر، اردن، ترکیه، مصر؟ کدامیک؟ آن جایی که روح حسینی در آن جا اثر گذاشته و دمیده و دل ها را عاشق کرده در راسش جمهوری اسلامی و در عراق و جاهای دیگر است. امیدوارم همه ما بتوانیم از این فرصت محرم بهره درست ببریم.

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی الاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکُمْمِنّی جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُیا مَولا یا اَباعَبْدِاللَّهِ الحسین.

                                                                                                       والسلام

7

6

5

4

2

1

 
همرسانی کنید:

نظر شما:

security code

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان