اختصاصی گیلانیان : تمام تلاش ها بر این است ورزش سمت و سوی پهلوانی بگیرد و منش و کنش و خلق و خوی پهلوانی بر فضای ورزشی حاکم شود تا از طریق قهرمانان که می توانند الگوی جامعه باشند این اخلاق حمیده در اجتماع رواج پیدا نماید.
از این رو برای نیل به این هدف متعالی لازم است ابتدا متولیان ورزش اعم از مدیر و مربی آراسته به سجایای اخلاقی حمیده و حتی مکارم اخلاق باشند تا بتوانند بر اثر تعلیم عملی زیر مجموعه خود که اکثر قریب به اتفاق جماعت ورزشکار را تشکیل می دهد منتقل نمایند .
بر اساس همین تاثیر ، تأثر متقابل است که علمای تعلیم و تربیت معتقدند: اگر (مربی) خوب باشد، (مربا) نیز خوب خواهد شد و بالعکس .
امام (ره) به کرات تاکید نمودند "در ورزش ، قهرمانی مهم نیست، اخلاق قهرمانی مهم است" و یا "قهرمان کسی است که بر نفس اماره اش پیروز باشد".
مقام معظم رهبری نیز ورزش را دروازه صدور معنویت و ارزش های متعالی معرفی می نماید و در جای دیگر حتی امر به ورزش را امر به معروف می داند و معتقد است: ایمان و تقوی و پاکدامنی روح ورزش است.
این مقدمه بدان سبب آورده شد که اخیرا بین متولیان ورزش استان مشاجرات بی حاصلی در جریان است که نه تنها با شأنیت و شخصیت آنان سازگاری ندارد بلکه در صورت ادامه می تواند فضای جامعه جوان استان را ملتهب نماید و در نهایت به زیان استان تمام شود.
با نگاهی گذرا به دعواهای حیدری و نعمتی در فضای ورزش استان چنین استنباط می شود اتفاق حاصله مطلقا با روح ورزش سازگاری ندارد و بیشتر جنبه خود برتر بینی دارد.
ممکن است بین اداره کنندگان ورزش و متولیان بخش های مختلف آن اختلاف سلیقه و حتی عقیده وجود داشته باشد ولی طرفین نباید اجازه دهند این مسایل عادی توسط خود و هواداران در سطح رسانه ها مطرح شود زیرا در نهایت نه تنها باعث تضعیف یکدیگر می شود بلکه این شیوه ورود هواداران به بحث مدیریتیبدعتی خواهد شد که ممکن است فردا گریبانگیر شود.
فراموش نکنیم استان گیلان تا کنون هر ضربه ای خورده به خاطر همین اختلافات تنگ نظرانه و قدرت طلبانه و جنگ های حیدری و نعمتی پیدا و پنهان خورده است .
متولی ورزش استان که در ورزش رزمی بسبب مهارت ویژه و ارزشمند جایگاه بالائی دارد بدون شک می داند مبدع این ورزش – بودیدهاراما– یکی از پیشوایان مذهبی بودا بود که با پای پیاده موانع بسیار سخت و طولانی و طبیعی هند تا چین را پشت سر گذاشت و 9 سال ریاضت و تفکر سخت در (شائولین) را تحمل کرد تا آموزه های مذهب خود را به شاگردانش تعلیم دهد و ترویج نماید .
چگونه است این دانش آموخته دفاع بدون اسلحه (دست خالی) و ریاضت کشیده نمی تواند برغم رنج های کشیده تفکر و آموزه های دینی خود را که تهذیب و تسلط بر نفس (اماره) است در عمل پیاده و ترویج نماید تا با کوچکترین عتاب عنان اختیار از دست ندهد و برای پاسخ دادن به ادعاهای مدعی پشت بعضی از نیروهای خودی که به طریقی به وی نیازمند و وابسته هستند پنهان شود و عملکرد موفق خود را منوط به تایید آنان معرفی نماید و چنین وانمود نماید که اگر مشک خود نبوید، کافیست که بقال همشهری بگوید !!؟
برکسی پوشیده نیست شرط مدیریت موفق سعه صدر، داشتن آستانه تحمل و تأمل بالا، گشاده روئی ، گشاده دستی ، گذشت و عفو لغزش ها است و باید به عنوان پدر خانواده حتی از فرزند ناخلف حفاظت و وی را دلالت کردن است .
اگر این کردار از متولی ورزش استان پسندیده نیست که حتما هم نیست ، به همان اندازه هم از مدیر مدعی بلند آوازگی نیز پسندیده نیست . مرد ذوریاستین با توجه به تجربه باید همانند معلم و پدر الگوی رفتاری و گفتاری برای ابوابجمعی خود باشد و به آنان بیاموزد چگونه خویشتندار باشند و در برابر مشکلات مویه نکند و به زمین و زمان کفر و زندقه نثار ننماید ؟!
در شأن و شخصیت دو طرف مناقشه نیست که بدون توجه به نظارت طرفداران با الفاظ و تعابیر و تفاسیر دون شأن یکدیگر را مورد خطاب قرار دهند !
نباید فراموش کرد عرصه ورزش عموما و عرصه فوتبال خصوصا ، محل بروز احساس و هیجانات کنترل ناشده است و می تواند با ایجاد یک موج ناآگانه و یا هیجانی شأن و شخصیت افراد خدوم را زیر سوال ببرد .
امید است مدیران عرصه ورزش روحیه پهلوانی پیشه کنند و بدون خود بزرگ بینی در مورد خواسته جوانان این سامان که به عرق ملی آنان گره خورده تدبیر عقلائی نمایند.
