اختصاصی گیلانیان : استان گیلان با دارا بودن سرمایه های فراوان خدادادی از پتانسیل بالایی برخوردار است و اگر این سرمایه ها در قالب روزمرگی دیده نشود و کلیه فعالیت ها و برنامه های بلند مدت مسئولان اجرایی و نمایندگان به معنای واقعی کلمه در قالب توسعه قرار گیرد ، شاهد موفقیت ها، پیشرفت ها و دستاوردهای به مراتب بیشتر و مطلوب تری نسبت به وضعیت فعلی خواهیم بود . حال تا چه اندازه توانسته ایم با ایجاد یک فضای مبتنی بر صمیمیت و به دور از تنش در سطح استان به اهداف والایی نظیر : ایجاد اشتغال پایدار ، حمایت از تولیدکنندگان و کشاورزان ، تأمین مسکن مناسب ، رسیدگی به مشکلات عمران شهری و روستایی ، توجه ویژه به حوزه گردشگری ، جلب سرمایه گذاران بخش خصوصی ، مبارزه جدی با ناهنجاری ها و ... نزدیک شویم .
آری ، همگرایی و وحدت نیروهای یک استان ، نگاه مشترک نسبت به تحولات آینده را رغم خواهد زد و این وحدت در واقع سرنوشت روشنی را برای مردمان این دیار ترسیم خواهد نمود . سرنوشتی که در مسیر خدمت گذاری به مردم گره گشای مشکلات است و منفعت عقلایی عموم جامعه را در پی خواهد داشت ، نه اینکه عده ای به دنبال سهم خواهی هایی باشند تا به منفعت طلبی های شخصی خود برسند و به راحتی افرادی که برای این سرزمین کارهای زیربنایی انجام داده اند را زیر سوال ببرند و حیات خویش را در حواشی جستجو نمایند !!!
حقیقت دین مبین اسلام رفتار و عمل برای خدا و خلق خداست . بنابراین شاخه به شاخه پریدن ها و به دنبال این و آن رفتن ها نمی تواند جایی برای خودنمایی فردی ایجاد نماید ! خصوصاً در گیلان زمین ! چرا که میزان آگاهی گیلانیان بر کسی پوشیده نیست و به گواه آمار ، سرانه مطالعه مردم گیلان بیش از دیگر هموطنانمان است و از این حیث به عنوان فرهنگی ترین استان کشور مطرح می باشد .
اگر مدیر یا مسئولی وظایف خود را به نحو احسن انجام دهد ، مسلماً بسیاری از حرف و حدیث ها پیش نخواهد آمد . در واقع مدیران اجرایی با توجه به اختیارات و تأثیرشان در جذب و هزینه کرد اعتبارات دولتی و بخش خصوصی ، می توانند موتور محرک توسعه و پیشرفت قلمداد شوند . مدیرانی که می بایست در انتخابشان شرایطی مانند : مدیر و مدبر بودن ، خوش سابقه گی ، توانمند در رفع مشکلات ، متعهد و تحصیل کرده، معتقد به برنامه ، فعال و دلسوز مردم و ... مد نظر قرار گیرد . ناگفته نماند که بومی بودن مدیران از جمله مهمترین عوامل موفقیت آمیزی است که به راحتی نمی توان نسبت به آن چشم پوشی نمود . امری که می تواند مبتنی بر شناخت و درک تعاریف مشترک نسبت به اولویت های توسعه با در نظر گرفتن ویژگی های منحصر به فرد استان ، بسیاری از عقب افتادگی های گذشته را جبران نماید .
اما چرا باید آن اتحاد شایسته و منسجم در استان سرسبزمان برای حمایت از نیروهای نخبه بومی در سطح مدیریت کلان مشاهده نگردد؟؟؟ و بهانه جویی ها ،انتقادهای مخرب و نه سازنده ، منفی جلوه دادن برخی امور ، سیاه نمایی ها و ... از موضوعات و مسایل اصلی پر رنگ تر باشد؟؟؟آیا اینگونه حواشی فرصت را برای افراد غیر متعهد ، تشنه قدرت و متملق ، مهیا نخواهد ساخت ؟؟؟ آنهم در برهه ای از تاریخ که مردم در برابر رویدادهای پیرامونشان واکنش های سریع از خود نشان می دهند و علاوه بر این ظرفیت درک و پذیرش واقعیت های پنهان و آشکار در جامعه به نحوه چشمگیری افزایش یافته و دیگر مجالی برای از دست دادن فرصت ها نیست !
بنابراین اگر موانع پیشروی پیشرفت و نگاه های تنگ نظرانه برداشته شود و از سویی دیگر اجماع بر سهم خواهی ترجیح داده شود و مبارزه جدی با مفاسد اداری ، اقتصادی و ... حتی در کوچکترین مقیاس ها صورت پذیرد ، مسلماً خواهیم توانست در یک فضای آرام و عدالت محور به جایگاه حقیقیمان برسیم وبا یک مدیریت قوی و عملکرد مطلوب سیر صعودی در رشدو بالندگی استان عزیزمان داشته باشیم.
به قلم نیما حاجتی ضیابری
