اختصاصی گیلانیان : آموختن دانش، همیشه در سراسر جهان ارزشمند بوده و هست و همواره باید به عنوان بخشی از «سبک زندگی» تلقی گردد. ساختار دنیا طوری است که تنها کسانی که در کسب علم و دانش سخت کوش می باشند، در آن جای مهمی دارند.
شعار مشهور و قدیمی ایرانیان که می گوید «توانا بود هر که دانا بود» با قدری شدت و ضعف در برخی زمان ها و شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، همچنان پس از گذشت دهها سال، ارزش واقعی خود را حفظ کرده است.
مهیا سازی آینده ای روشن
انسان ها باید در دوران جوانی، با اشتیاق و پشتکار فراوان، آینده ای روشن برای خود مهیا سازند. زیرا طرز زندگی در دوره ی جوانی، باعث صعود یا سقوط آن ها، در آینده خواهد بود.
در مرحله بعدی، هر فرد دانشمندی لازم است علم خود را به دیگران بیاموزد و دانش خویش را با مردم پیرامون خویش ــ که به دنبال آموختن هستند ــ تقسیم کند.
بخشش های مالی
این بخشش، نبایستی به علم و دانش محدود شود. بلکه باید دیگران را در ثروت خود نیز سهیم سازیم. زیرا خودپرستی، چه از نظر روانی و یا مالی به طور یکسان، برای هر فردی زیان بخش است. بدین خاطر دین مقدس اموری مانند «خمس» و «زکات» را در کنار«نماز»، بر کلیه مسلمین، واجب کرده است.
زیستن برای دیگران بسیار حایز اهمیت است. چون به محض این که برای سایرین زندگی کنید، دنیا به کانونی پرحرارت تر، نورانی تر وشادمانه تر تبدیل شده و زندگی در این صورت با ارزش تر می شود.
وقتی جوانی در نهایت بی تفاوتی، تنها در فکر آسایش و راحتی خود است، نشانگر این نکته است که چنین فردی نه فقط از فایده هایی که جامعه برایش دارد، بی اطلاع است، بلکه به مفهوم واقعی خوشبختی نیز پی نبرده است.
خوشبختی در این است که دیگران را نیز از علم و ثروت خویش بهره مند سازید. آدم ثروتمندی که دارای همه چیز است ولی نمی داند چگونه بخشنده باشد در حقیقت ثروتمند نیست. دولتمندان حقیقی کسانی هستند که بخشش فراوان دارند. بنابراین کسانی که می دانند چگونه بخشنده باشند، ثروتمندان واقعی دنیای امروز هستند.
خوشبختی واقعی
با اطمینان می توان گفت: خوشبختی واقعی، ارتباط چندانی با دارایی، قدرت و شهرت ندارد. بیشتر مردم بعد از این که از نظر امکانات مالی به وضعیت خوبی رسیدند، به صراحت می گویند که بهترین دوران زندگی شان، زمانی بود که از نظر مادی در پایین ترین سطح ممکن، قرار داشتند. این سخن برای آن است که فلسفه «زندگی برای دیگران» را از جوانی سرمشق خود قرار نداده اند. اکنون که امکانات مالی بهتری دارند، پیروی از این فلسفه بسیار دشوار است.
زندگی برای دیگران
شما باید فلسفه ی «زندگی کردن برای دیگران» را بر پایه «محبت ورزیدن به سایرین» پی ریزی کنید و به عنوان عضو این جامعه بر خودپسندی خود، غلبه نمایید.
خوشبختی را می توان در «محبت» جستجو کرد. زیرا خوشبختی از محبت، سرچشمه می گیرد. به نظر می آید که مردم دنیا همگی یک خواسته مشترک دارند. یعنی همه آن ها خواستار خوشبختی هستند، در حالی که راه بدست آوردن آن را نمی دانند. راه رسیدن به خوشبختی این است که برای دیگران زندگی کنید و به آنان مهر بورزید.
