قابل حدس است که آدمی زاد ها، به گاه آخر علاقه بیشتری داشته باشند و نیایشی که مخصوص این گاه بوده را بیشتر در یاد نگه دارند. حالا به این نکته بدیهی، اضافه کنید که گاهِ آفرینش مردمان در انتهای سال بوده که با انقلاب طبیعت هم همزمان و به چندین جهت، بر خوبی هایش افزون شده است.

ششمین روز نوروز هم از راه رسید ولی شاید ندانید که شش در نوروز معنای بسیار ویژه و خاصی دارد؛ آنقدر ویژه و خاص که جادوی عدد هفت در مقابل  ان کمرنگ است!

گیلانیان به گزارش «تابناک»، هرچه در میان اعدادی که برای ایرانیان به نوعی مقدس هستند و جایگاه ویژه ای دارند، بگردیم، شاید با اعدادی چون پنج، هفت، دوازده، 40 و امثال آنها بربخوریم اما کمتر پیش آمده که شنیده باشیم شش هم در زمره این اعداد قرار دارد یا دست کم یکی از بزرگترین مناسبت های هرساله تقویم کشورمان، ارتباط بسیار نزدیکی با این عدد دارد.

برای توضیح ماجرا، ناگزیر از توضیح «گاهنبار» هستیم؛ گاهنبار یا گاهبار یا گَهَنبار در اسطوره های زرتشتی و آریایی آن شش روزی است که خدا دنیا را آفرید. شش گاهی که اهورامزدا در آن جهان را ساخت و پرداخت و به این سبب، در اول هر گاه آن، جشنی تدارک دیده اند. در روز خلقت «آسمان»، «آب»، «زمین»، «گیاه»، «جانوران» و سرانجام، «مردمان».

به نظر قابل حدس است که آدمی زاد ها، به گاه آخر علاقه بیشتری داشته باشند و نیایشی که مخصوص این گاه بوده را بیشتر در یاد نگه دارند. حالا به این نکته بدیهی، اضافه کنید که گاهِ آفرینش مردمان در انتهای سال بوده که با انقلاب طبیعت هم همزمان و به چندین جهت، بر خوبی هایش افزون شده است.

البته تنها در آیین زرتشت نبوده که این روایت درباره خلقت آسمان و زمین مطرح می شود که پیشتر در برخی دیگر از باورهای دینی نیز این باور وجود داشته و البته روایت اسلام نیز، کاملا در تایید این داستان است. آنجا که می بینیم در قرآن به خلقت آسمان ها و زمین در شش روز، در چند نوبت اشاره مستقیم شده و خاص بودن «شش» را به موضوعی بدون مرز تبدیل کرده است.

پروردگار شما، خداوندى است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید (56) سوره الأعراف پروردگار شما، خداوندى است که آسمانها و زمین را در شش آفرید (3) سوره یونس همان (خدایى) که آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو وجود دارد، در شش روز آفرید(59) سوره الفرقان او کسى است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید(7)

اینکه معنای این آیات و روایات چیست، موضوعی است که موشکافی در آن، نه در این مقال می گنجد، نه کار ماست و نه در حوصله این مطلب، اما با تمام این تفاسیر، وقتی می شنویم که مبنای پیدایش نوروز چیزی جز اسطوره ها و داستان هایی که درباره پادشاهان می گویند، بلکه مبنایی آسمانی است، ممکن است ماجرا برایمان رنگ و بوی دیگری بیابد.

اینجاست که می توان زیبایی های نوروز را بهتر درک کرد، دلیل همخوانی آن با ادیان مختلف را دریافت، چرایی تاییدیه های فراوانی که از علمای ادیان گرفته را فهمید و پی برد که نوروز، بیش از یک جشن ساده است؛ نظر شما چیست؟