گیلانیان : در جهان کنونی، مسایل سیاسی کشورها، معمولا آمیخته با حوادثی است که با قدری دقت، قابل پیش بینی بوده، و در برخی اوقات هم که به دلیل پیچیده بودن، غیرمنتظره و شگفتی ساز به نظر می آید، با نگاه مسئولانه و اندکی بصیرت، رمز آن قابل کشف می باشد.

هنر سیاستمداران

برخورداری از توان پیش بینی صحیح رویدادها و نیز اقدام به موقع و مناسب برای پیشگیری از وقوع آن ها، هنری است که اگر سیاستمداران هر کشوری، داشته باشند، خواهند توانست با بهره برداری درست از آن ، امنیت مملکت و رفاه حال هموطنان خویش را کاملا تأمین کنند.

اهمیت استراتژیک انتخابات

یکی از آن زمان هایی که دارای ارزش و اهمیت استراتژیک می باشد و کوچکترین اشتباه، می تواند منجر به خسارت های بزرگ شود، هنگام برگزاری «انتخابات» به ویژه، انتخابات ریاست جمهوری است. خصوصا در کشور ما که از گذشته تا کنون، از هر سو، مورد طمع بیگانگان خارج از مرزها و خیانت تاریخی دست نشاندگان داخلی آنان، قرار داشته و دارد.

دشمنان گوناگون

اتفاقات محیطی مختلفی که طی 37 سال گذشته برای ایران اسلامی، رخ داده، نشانگر وجود دشمنان گوناگون و متعدد است که با استقلال و سربلندی کشور ما، به شدت مخالف هستند و دیگر کسی [= برخی مدعیان نخبگی در دانشگاه و حوزه، تعدادی از فعالان صحنه سیاست یا مدیران ارشد دولتی] نمی تواند سخن گفتن از « دشمن » را توهم توطئه بنامد، مگر آن که فردی خودفروخته، یا انسانی ساده لوح و جاهل باشد یا شخصی است که با تظاهر به نادانی و تغافل، به کاسبی سیاسی و ماهی گرفتن از آب گل آلود، مشغول است.

حفره های قابل نفوذ

یکی از روش های مشخص دشمنان، بررسی و شناسایی نقاط ضعف هر کشور و تجزیه و تحلیل گفتار و رفتار سیاستمداران و نیز کشف کاستی های عاطفی موجود در روابط درون خانوادگی آنان است تا از این طریق، حفره های قابل نفوذ را بیابند و حملات خویش را از همانجا شروع کنند.

مُهر مردودی

فتنه 88 ، دربردارنده صحنه های تأسف باری بود که پرده از ضعف های پنهان بسیاری از مدیران ارشد نظام ـ در قوای سه گانه ـ برداشت و بر کارنامه انقلابی و سیاسی آن ها، نزدیکان و همفکران شان، مُهر مردودی زد.

دشمن و جبران ضعف ها

دشمن، به همان اندازه که در اندیشه نفوذ و خرابکاری در سازمان های مدیریتی و لجستیکی طرف مقابل است، از سوی دیگر، در حال کسب اطلاعات جدید و بازسازی مداوم خویش است و هر روز با رونمایی از یک توطئه و طرح منفی تازه در زمینه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، می کوشد ضعف های خودش را جبران کرده و هر طور شده به موفقیت مد نظرش، در کوتاهترین زمان، با کمترین هزینه و عدم نیاز به حضور محسوس، کارش را به پیش ببرد.

وظیفه سیاسیون وطنی

وقتی که دشمن، اینچنین دقیق، زیرکانه ، هوشمندانه و با آینده نگری برخورد می کند و برای هر گامی که برمی دارد، احتمالات متعدد را در نظر می گیرد، سیاسیون وطنی و دلتمردان کشور ما نیز باید به مهندسی معکوس پرداخته و به همان صورت، هوشیار و بیدار باشند و با سهل انگاری از کنار سخنان و تصمیم گیری های مقامات و مجالس دولت های متخاصم، عبور ننموده و آن ها را «دوست و خیرخواه» نپندارند و تصور نکنند که با بگو و بخند با آنان، کوتاه آمدن از مواضع بر حق، اعطای امتیازات، انعقاد قراردادهای محرمانه و پذیرفتن تعهداتی که بعدها از سوی همان دولت ها افشاء می شود، تغییر مثبتی در کنش های سیاسی شان، حاصل می گردد.

رفتارشناسی فتنه 88

به عنوان مثال، پس از گذشت حدود هشت سال از فتنه 88 ، کم کم آشکار شد که استکبار جهانی در آن سال، کوشیدند کلیه نیروهای اپوزیسون خارج نشین و داخلی های ضعیف النفس و خودباخته، که در سطح متوسط و مرفه جامعه قرار داشتند و حتی ظاهرا عقایدشان نیز با هم فرق داشت، را با یکدیگر متحد کرده و به طور جمعی، به میدان بیاورند.

مدیریت داهیانه رهبری

اما وقتی با مدیریت داهیانه مقام معظم رهبری و ایستادگی محکم ایشان در برابر متخلفان و پیروی بی چون و چرای ملت شهیدپرور از رهبرشان ـ که نتیجه آن در راهپیمایی حماسه 9 دی آن سال تبلور یافت ـ مواجه شدند، به طور موقت و ظاهرا، رویه سکوت و انکار در پیش گرفته، تا آب ها از آسیاب بیافتد و فراموشی بر جامعه، حاکم گردد.

انتخابات 96 و فتنه های جدید

ولی در پنهان، به مطالعات گسترده خویش، ادامه داده و سرانجام به این نتیجه رسیده اند که بهترین موقع برای طراحی و اجرای فتنه های جدید، انتخابات 1396 است که با استفاده از این فرصت مغتنم، بتوانند طبقات متوسط و رو به پایین را به تحرک های تقابلی با نظام، وادار کنند که نمونه آن، اظهارت فتنه انگیزانه «ولید فارس» مشاور عرب رییس جمهور آمریکا است که با حالتی مداخله جویانه، مردم ایران را به مقابله با نظام، در سطحی بالاتر از فتنه 88، دعوت نموده است.

فریب سیاسی

راهبرد دیگر آن ها، طرح بحث «آشتی ملی» بود که با زیرکی رهبر معظم انقلاب، ناکام ماند و مشخص شد که این پیشنهاد که از سوی برخی افراد به ظاهر اصلاح طلب، مطرح گردیده، یک فریب سیاسی است. زیرا افراد مانده در حصر خانگی و نیز حامیان آن ها، هنوز به طور واضح، به خطاهایشان اقرار ننموده و رسما از ملت عذرخواهی نکرده اند.

گزینه های روی میز

راهبرد سوم آن ها، ترساندن مردم از جنگ و تکرار «گزینه های روی میز» است که از سوی رؤسای جمهور آمریکا در طول چند دوره، به شکل های مختلف، تکرار شده و به یک موضوع تکراری و قدیمی، تبدیل گشته است.

اهداف انحرافی

اکنون دشمن می خواهد، با القای مطالب مذکور، اذهان عمومی را به سوی اهداف انحرافی، متوجه نموده و کاری کند که اینچنین در میان مردم جا بیفتد که باید در این دوره، به کسی رأی دهند که مخالف برافروختن آتش جنگ دیگری باشد. در حالی که تحمیل جنگ ها، همیشه از سوی آنان صورت گرفته و ملت ها، تنها ناگزیر از دفاع بوده اند.

درس گرفتن از حوادث گذشته

در چنین شرایط حساس و سرنوشت سازی، لازم است که با تعمق در سخنان روشنگرانه ولی فقیه زمان، همه مردم [= نخبگان و مردم انقلابی] حواس ها را جمع کرده، و از حوادث تلخ گذشته، درس گرفته و اجازه ندهند که بار دیگر فتنه های جدید با نام های تازه، سربرآورند و موجب شوند که وقت مدیران ارشد و میانی جامعه، در کشاکش درگیری ها و اشتغالات غیرضروری، هدر رفته و جسارت دشمنان در جهت افزایش تحریم ها و ایجاد موانع دشوارتر برای ملت شریف ایران، بیشتر شود.