گیلانیان : شهرهایی که ما در آن زندگی می کنیم با بزرگراه ها، کمربندی ها، میدان ها، بلوارها، پیاده روها، خیابان های اصلی و فرعی، محلات، کوچه ها و ساختمان های بزرگ و کوچک، برج ها و خانه های ویلایی، بازارهای گوناگون، رودخانه ها، مساجد، تالارها، مجمتع های گوناگون، فضاهای سبز و بوستان هایی که دارند، مانند اندام های بدن یک انسان عمل می کنند.
دو ابزار مدیریت شهری
همچنان که بدن آدمی، با دو وسیله بسیار مهم به نام های «مغز» و «قلب» اداره می شود، شهرها نیز با دو ابزار حیاتی، موسوم به «شورای شهر= مغز شهر» و « شهرداری= قلب شهر» مدیریت می گردند.
شناخت کامل و جامع
در نتیجه، افرادی که خود را برای شرکت در انتخابات شورای شهر، نامزد می کنند، باید شناخت کامل و جامعی از نیازهای زندگی همشهریان خویش داشته و برای برآوردن آن احتیاج ها، از دانش مناسب و مرتبط، توانایی تحلیل و بررسی وضعیت شهرسازی کلان شهری مانند رشت ـ که فقط اسم آن را یدک می کشد ولی هیچ یک از ویژگی های کلان شهری در آن مشاهده نمی شود ـ تعهد و تجربه مفید کاری، برخوردار باشند.
تأمین درآمد شهرداری ها
علاوه بر آن، لازم است که برای تأمین درآمد شهرداری ها و اداره سازمان های وابسته به آن ها، برنامه ها و طرح های قابل اجرا و دقیقی داشته باشند. امروزه، شهرداری ها، برای اداره خویش، با مشکلات عدیده ای مواجه بوده که برای حل آن ها، ناگزیرند که گاهی مرتکب برخی تخلفات به ظاهر قانونی شوند که صحبت کردن از آن، در این مقال نمی گنجد.
فهم دقیق و محاسبه شده
از سوی دیگر، یک فرد متقاضی ورود به شورای شهر، باید فهم دقیق و محاسبه شده ای از ظرفیت های شهرش داشته و در بخش های مدیریت و برنامه ریزی، صاحب نظر بوده، و بتواند برای این شهر گردشگرپذیری و سایر شهرهای استان که همین وضعیت را دارند، طرح های حکیمانه و دارای قابلیت اجرا، ارایه نماید.
کار گروهی
نماینده آینده شورا، باید برای موضوعات مختلفی که شهر به طور روزمره با آن درگیر است، وقت کافی اختصاص داده، معتقد به کار گروهی، خرد جمعی و سیستم شورایی باشد نه آن که شعار «خرد جمعی» بدهد ولی در مقام عمل، با «عقل فردی» و نگاه تنگ نظرانه و خودخواهانه، رفتار کند.
بر یک عضو شورا، لازم است که واقعا معتقد باشد که هر موضوعی که در شورای شهر مطرح می شود، در نهایت پس از بحث ، بررسی، نقد، جرح و تعدیل، منجر به رأی گیری شده و همه اعضاء، باید تابع نظر اکثریت بوده، و اعتقاد داشته باشد که کار به صورت شورایی است و در پایان کار هم به دفاع از مطالبی که جمع بندی شده، بپردازند نه نظریات شخصی خویش.
عدم تحمل نظرات مخالف
یکی از مشکلات عمومی شوراهای شهر، در اکثر نقاط کشور، عدم توانایی آن ها در انجام کار گروهی و کم طاقتی در تحمل نظرات مخالف دیگر اعضا می باشد، که موجب درگیری های بیهوده داخلی، رویارویی با شهرداران و بالعکس به جای همکاری و همدلی، و نیز انحراف از مسیر قانونی پیش بینی شده برای شوراها، می باشد. زیرا کار گروهی، محتاج برخورداری از مهارت هایی است که باید در دبستان تا دانشگاه، آموزش داده شده و در سطوح مختلف جامعه، در طول زمان، مورد تمرین های میدانی مکرر قرار گیرد که چنین چیزی در کشور ما، از آرزوهای تقریبا دست نیافتنی است.
روحیه فردگرایی
با تأسف، اینک باید پذیرفت که بسیاری از هموطنان عزیز ما، در کارهای فردی ـ حتی ورزش های فردی مانند وزنه برداری و... ـ از توانایی و نیز بهره وری بالایی برخوردارند، اما وقتی در قالب یک گروه و تیم قرار می گیرند، روحیه خودخواهی در آنان گل کرده و با رفتارهایی که نشانگر تک روی، خودبزرگ بینی و حسادت به موفقیت دیگران [شامل : مدارک تحصیلی بهتر، سابقه کاری روشن تر، تجربیات مدیریتی و میدانی موفق تر، اعتبار و جایگاه مناسب تر اجتماعی، داشتن احترام و وجهه شایسته تر در میان مردم و...] است، بازدهی خود را از دست داده و به شکل مانعی جدی برای پیشرفت گروه، ظاهر می شوند.
ضعف در مشورت خواهی
از سوی دیگر، نمی توان انکار کرد که روحیه مشورت با افراد و کارشناسان موفق، در بیشتر ایرانیان، ضعیف است و اکثرا خود را در همه امور، متخصص و صاحب نظر می دانند یا اگر در جایی مورد مشورت واقع شوند، به غلط انتظار دارند که «مشورت گیرنده» فقط به نقطه نظرات آن ها توجه وعمل کند، و در هر مناسبتی بر سر وی منّت گذاشته و او را از مشورت خواهی های بعدی، پشیمان می سازند.
استفاده از کارشناسان خبره
بدون تردید، شورای شهر، جایی نیست که بتوان همه تخصص ها را در آن جمع کرد، بلکه این اعضای شورا هستند که باید قبل از هرگونه تصمیم گیری پیرامون موضوعی، با کارشناسان خبره شهر خود، مشورت نمایند و با دست پر در صحن شورا حاضر شده و آماده همکاری جوانمردانه و صادقانه با همکارانشان باشند.
