گیلانیان : شیعه، نامی است که پیامبر اعظم(ص) برای پیروان حقیقی خویش برگزید. شیعه، به مسلمانان مخلص و جان برکفی گفته می شد که پس از رحلت آن حضرت، بر اساس دستور پروردگار و به فرمان رسول اکرم، سر در گرو اطاعت خلیفه الهی و جانشین معین شده از جانب آن بزرگوار؛ یعنی حضرت علی بن ابیطالب(ع)، داشتند.
گروه نجات یافته
حضرت محمد(ص)، با این نامگذاری، به این گروه از مؤمنان بابصیرت، هوشیار و متعد، هویت مذهبی، سیاسی و تاریخی بخشید. در احادیث متعددی که از رسول خدا(ص) در کتاب ها، به ثبت رسیده، از شیعیان امیرمؤمنان، تمجید شده و آنان به عنوان تنها گروه نجات یافته و رستگار شده در پیشگاه الهی، معرفی گردیده اند.
برتری های فراوان
پس از امام اول، ائمه معصومین علیهم السلام ـ که از نسل پاک مولای متقیان بوده و اسامی همگی آن ها نیز از سوی نبی مکرم اسلام، به عنوان رهبران تشیع اعلام شده اندـ به سبب سبقت زمانی و برتری های چشمگیر و فراوانی که در برابر رهبران مذاهب دیگر داشتند، در طول تاریخ اسلام، مورد توجه کلیه محققین و نویسندگان، قرار گرفتند و حتی افراد منصف از میان مخالفان عقیدتی تشیع، بارها در اظهارات و اشعار خویش، آشکارا به این نکته اعتراف کرده اند که نشانگر شجاعت برخی از آنان است.
رفتارهای حکیمانه
هر یک از امامان شیعه، در هنگام امامت شان و نیز در برخورد با خلفای معاصر بنی امیه و بنی عباس، با مسایل گوناگون و مشکلات طاقت فرسایی مواجه بوده و رفتارهایی حکیمانه و متناسب با زمان و مکان و شرایط سیاسی و فرهنگی زمان خویش داشتند.
اوج شکوفایی سلسله پادشاهی بنی عباس، زمان خلافت هارون الرشید و فرزندش مأمون عباسی بود که گستردگی جغرافیای سیاسی و سرزمینی، با بالاترین حد خود و بخش عمده ای از جهان آن روز را فرا گرفت تا جایی که هارون، با تفاخر و تکبر، خطاب به خورشید می گفت:«ای آفتاب، کجا می تابی که قلمرو حکومت من نباشد؟!».
امامزادگان امروز
قابل ذکر است که این دوران، با شدیدترین اختناق سیاسی همراه بوده و جنایات زیادی در باره شیعیان و گروه هایی از اهل سنت، صورت گرفت تا جایی سادات بنی هاشم و فرزندان ائمه(ع)، مجبور شدند به دورترین نقاط کشور مهاجرت کنند تا از ترور و کشته شدن، مصون بمانند و هم به تبلیغ دین اسلام و مذهب تشیع بپردازند که امامزادگان امروز، همان ساداتی هستند که در مناطق مختلف به دست حاکمان ستمگر، مظلومانه به شهادت رسیده یا در گمنامی از دنیا رفته و سال ها بعد، بر اثر آشکار شدن کرامات متعددی از آنان، مورد توجه و ارادت مردم، قرار گرفته اند.
حضور امام رضا(ع) در ایران
حضور امام رضا(ع) در ایران، ظاهرا با دعوت رسمی مأمون عباسی و در باطن، با تحمیل وی صورت گرفت. به شکلی که می توان آن را کوچ اجباری نامید.
این سفر طولانی امام هشتم، از شهر مدینه در منطقه حجاز عربستان به ولایت خراسان در ایران، تحول عمیقی در باره نوع فعالیت های سیاسی شیعیان در سطح کشور، ایجاد کرد و آنان را به طور کاملا رسمی و پذیرفته شده و به عنوان یک حزب مخالف سلطه ستمگران، در میان اجتماع معرفی نمود.
هنر حضرت امام رضا(ع)
برترین ویژگی و نیز هنر حضرت امام رضا(ع) این بود که توانست با مدیریت بی نظیری، شیعیان را در مقابل امواج هولناک فتنه های دشمنان و بی رحمی های آنان، محافظت نماید و از سرخوردگی آنان، پیشگیری کند.
مهدویت
یکی از مهمترین کارهای امام رضا(ع)، اقدام به روشنگری در بحث معرفی حضرت مهدی موعود(عج)، بشارت به ظهور ایشان، بیان ویژگی های عصر غیبت و ایجاد روح امیدواری اجتماعی بود. امام علیه السلام توانست با استفاده از فضای سیاسی پدیده آمده در زمان مأمون، بیشترین آگاهی ها را در زمینه مهدویت، به جامعه بدهند.
برپایی حکومت اسلامی
وقتی از مقوله «مهدویت» سخن به میان می آوریم، بی شک موضوع «برپایی حکومت اسلامی بر حق» مطرح می شود که یکی از مهمترین برنامه های امامان شیعه، بوده و به همان نسبت، در طول تاریخ، برای شیعیان نیز از اهمیت استراتژیک برخوردار بوده و همچنان می باشد.
تربیت بهترین شیعیان
تشکیل حکومت، نیاز به رهبران و مدیرانی در سطوح ارشد، میانی و کف جامعه دارد تا بتواند به نیازهای اقشار مختلف جامعه، پاسخ دهد. امام رضا(ع) بخشی از زندگی خویش را به تربیت بهترین شیعیان خویش معطوف نمود که در سال ها و قرن های بعد، آینده نگری و صحیح بودن این تفکر، خود را نشان داد و راه را برای یاوران سایر ائمه(ع) باز نمود.
