اختصاصی گیلانیان : در هر جامعه احترام به حقوق شهروندان در اولویت های مدیریتی همه ی نهادها و سازمانها قرار می گیرد. زیبا سازی هر شهر نیز به عنوان یکی از مؤلفه های احترام به حقوق شهروندان باید جزء اولویت های مدیریتی شهرداری ها و سازمانهای وابسته به امور شهری باشد که البته حرکت هایی ناچیز در ارتباط با آن در برخی از شهرهای استان مانند شهر رشت صورت گرفته است. حال بر خود لازم می دانم به مفهوم زیباسازی شهری و برخی راهکارهای اجرایی جهت بهبود وضعیت موجود اشاره نمایم.

زمانی به پدیده ای زیبا می گوییم که با ایده آل های ذهن ما نزدیکی داشته باشد بعبارت دیگر زیبایی انبساط خاطری است که از تطابق و یا نزدیکی وضعیت عینی ادراک شده با ایده آل های هر فرد به او دست می دهد. یک طراحی خوب و منطقی برای یک شهر، شهروندان را دلگرم نموده و علاقه مندی خدمت به جامعه را ناشی می شود. این در حالی است که زیبایی یک شهر از لحاظ بصری کافی نیست بلکه باید با خواسته های شهروندان هماهنگ و قابل قبول باشد.

زیبایی و تنوع در فضاهای شهری ممکن است در همه جا وجود داشته باشد این طراح است که تنوع را کشف نموده و به عنوان تسهیل کننده و محرک به عرصه ظهور وا می دارد. بسیاری از کارشناسان علوم شهری معتقدند که "زیبایی شهری" یک مفهوم فراموش شده است که در بسیاری از شهرها به عنوان یکی از مهمترین چالش های حوزه شهری رنگ و بوی جدی به خود گرفته است.

یکی از مهمترین مشکلات شهرسازی کنونی، فراموش کردن معناهاست برای مثال می توان به مفهوم فلکه و میدان اشاره نمود که هردوی آنها به یک مفهوم برای شهروندان معنا می شود این در حالی است که میدان محل تجمع افراد و فلکه محل توزیع خودروهاست با توجه به تعریف فوق مشهود است که هرکدام از آنها با توجه به نوع کاربری زیباسازی مربوط به خود را دارند. به جرأت می توان گفت هویت کالبدی هر شهر را سیمای آن شهر ترسیم می نماید.

سیمای شهر محصول زمان خاص نیست بلکه تحول زنده و تداوم یابنده در طول حیات شهر می باشد. در کالبد و سیمای شهر خاطرات جمعی شهروندان و حافظه تاریخی شهر مستتر است که با گذر زمان گذشته و هویت شهر را به نسل های بعدی روایت خواهد نمود. با این حال آنچه امروزه در بسیاری از شهرهای استان ما علی الخصوص شهر رشت مشهود است فقدان سبک و قاعده ای خاص در زمینه پرداختن به مسائل مرتبط با سیمای شهری است؛ روندی که آشفتگی و نابسامانی را در سیمای شهر سبب شده که اثرات نامطلوبی چه به صورت خودآگاه و چه به صورت ناخودآگاه بر حوزه ادارک شهروندان و نیز روانشناسی محیطی بر جای گذاشته است. به نظر می رسد زمینه های آشفتگی شهر را می توان در محورهای زیر جستجو نمود :

1) اقدامات قانونی و مقررات مرتبط با مسائل شهری

2) روشهای نظارت و کنترل توسط نهادهای مسئول شهری

3) مدیریت طرح های بهسازی سیمای شهری

4) فرآیند تهیه ی طرح های مرتبط با سیمای شهر از زاویه مبانی نظری و روش شناختی

5) الگوهای ساخت و ساز

6) محدودیت های مالی و فنی در اجرا

با توجه به محور های اشاره شده، در حال حاضر شهرداری ها به عنوان اصلی ترین نهاد کنترل و نظارت بر شکل گیری سیمای شهر با مسائل متنوعی روبرو هستند که انجام این مهم تنها با برهم نهی تمام توان تخصصی و تجربه های علمی و عملی صاحبنظران شهری، امکانات و تجربیان مدیریتی و اجرایی مدیران شهرداری ها امکان پذیر است.

امید است با رسمیت یافتن دانش "طراحی شهری" در نظام برنامه ریزی شهری و با همتی مضاعف شهر رشت را دوباره متولد نماییم.

به امید آن روز ....