در دو سال گذشته کادر درمان و در رأس آن ها پرستاران در خط مقدم مبارزه با بیماری کرونا بوده و در این راه ۱۵۰ شهید تقدیم کرده و از هیچ تلاشی برای کنترل کرونا در کشور دریغ نکردند.
دو سال اخیر بدون شک آزمونی بسیار سخت برای کادر درمان بود و پرستاران در خط مقدم خدمات دهی به بیماران کرونایی بود که انصافاً باتمام وجود خوش درخشیدند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت روز پرستار در قالب پیامی خودشان وارد میدان مطالبه گری برای اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و استخدام ۳۰ هزار پرستار شدند و فرمودند «شاید یکی از کار های لازم الاجرا که به بنده گزارش دادند، عبارت باشد از اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که این قانون مدت ها قبل تصویب شده و آن طور که برای من گفته می شود، این قانون به سود پرستار ها و برای آن ها مفید است لکن اجرا نشده؛ یک قانونی است که باید اجرا بشود. البته کار های دیگری هم وجود دارد، از جمله کار های خیلی خوب، استخدام پرستار است. من البته این را شاید در سه، چهار سال پیش یک وقتی به مسئولان محترم گفتم که باید حدود ۳۰ هزار پرستار را استخدام کنید.» حالا یک سالی از این ماجرا می گذرد، اما هنوز مطالبات پرستاران پابرجاست.»
تمامی این عوامل در کنار عدم تعیین تکلیف پرستاران جذب شده به صورت ۸۹ روزه و همچنین شرکتی سبب شد تا در چند وقت اخیر شاهد افزایش مهاجرت پرستاران گیلانی به کشورهای همسایه و اروپایی شویم.
بر اساس آمار در جمهوری اسلامی ۱۰۰ هزار کمبود نیروی پرستار وجود دارد ولی با این حال اکنون روند مهاجرت پرستار در کشور به یک هزار و ۵۰۰ نفر در سال رسیده است.
علت این مهاجرت، یکی جذابیت های کشور مقصد است. در اروپا تعداد پرستاران به ازای هر هزار نفر جمعیت هشت تا ۱۱ نفر است و متوسط جهانی آن در کشور های همسایه گرجستان و آذربایجان تا ۶ نفر است؛ مثلاً در بلژیک بیش از ۱۰ پرستار به ازای هر هزار نفر وجود دارد و سازمان جهانی بهداشت کف پرستار به ازای جمعیت را سه نفر تعیین کرده است.
افزایش مهاجرت پرستاران حال گریبان استان گیلان را گرفته و علیرغم کمبود پرستار در شرایط ویژه کرونایی، گروهی خاص برخی از پرستاران بخش های عفونی و اورژانس بیمارستان رازی را به کشورهای استرالیا، دانمارک و آلمان هدایت می کنند.
یکی از پرستاران گیلانی در این خصوص می گوید علت اصلی مهاجرت پرستاران فقر مدیریتی کیفی و پرداختی های نا مناسب که تناسبی با دوران ندارد است.
به گفته این پرستار گیلانی، مسؤولان دانشگاه علوم پزشکی گیلان و وزارت بهداشت با آغاز پیک کرونا مهربان شده و سپس بعد از فروکش کردن موج کرونا شروع به بی توجهی به پرستاران می کنند.
نکنه قابل توجه در این خصوص کارچاق کنی عده ای در خصوص مهاجرت پرستاران به کشورهای اروپایی است، به طوری که در همین دو هفته این افراد توانستند یک زن پرستار و همسر وی که در بخش فوریت های پزشکی بود را به کشورهای اروپایی هدایت کنند.
به نظر می رسد باتوجه به تکاپوی پرستاران برای حضور در کلاس های زبان این آمار قریب ۱۰ پرستار تنها از یک بیمارستان در حال افزایش است.
تجربه نیز ثابت کرده باتوجه به اینکه گیلان یکی از نخستین مقاصد گردشگری در کشور به شمار رفته و در طرف مقابل کرونا نیز همواره در حال جهش است، مسؤولان این حوزه باید زنگ خطر به صدا درآمدن مهاجرت پرستاران گیلانی را جدی گرفته و به فوریت برای حل این معضل چاره ای بیندیشند.